یادداشت | رقص در مدارس

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، با مشاهده ی اجرای رقص در مدارس باید به انسانِ حیثیت از دست داده، تسلیت گفت. اسلام برای زنده نگه داشتن شخصیت انسان، برنامه تدوین کرده است؛ ای مومنان از لهو و لغو بر حذر باشید.[۱]
برخی برای یک هدف عالی، متوسل به ابزار دانی می شوند. آیا این عقلانی است که به بهانه تحرک و ورزش صبحگاهی به رقص روی آورد؟
اولین رقاصان تاریخ
اولین مخترعان رقص، یاران سامری بودند. سامری کسی است که (هنگام رفتن موسی به میعادگاه جهت مناجات و آوردن تورات) با گرفتن طلاهای مردم به ساخت مجسمه گوساله پرداخت. به بنی اسرائیل گفت این خدای شما است. ایمان آوردندگان به سامری، دور مجسمه گوساله طلایی جمع شدند و شروع به رقص و پایکوبی کردند. با رقص، عبادت خدا کردند.[۲]
غرب که مجسمه فحشاء و ضد فرهنگ است دانش آموزان خود را به رقصیدن در مدرسه ترغیب نمی کند. آیا در شأن مدارس اسلامی هست که مُروِّج رقص باشند، دختران و پسران معصوم مسلمان را به رقصیدن تشویق کنند! و اجازه قِر و فِر دادن بدهند؟ بایستی، بدیهی ترین مسائل را به مسئولان یادآوری کرد؛ هیچ یک از مذاهب اسلامی، فتوا به جواز رقص نداده بلکه آن را حرام دانستند. هر کس دیگران را به رقصیدن تشویق و ترغیب کند بداند مقتدای شیطان شده است!
آیا مدیران مدارس می دانند؛ مدرسه جای کسب دانش است و نه محفل رقص. آیا می دانند رقصیدن زیبنده یک دانش آموز نیست. شخصیت دانش آموز، گِل مانند است و هنوز شکل نگرفته است. رقصیدن، زشت ترین شکل را به شخصیت او می دهد. رقص، شادی و نشاط کاذب می دهد. رقص، بی بندباری می آورد. رقصیدن، یعنی گناه کردن.
آیا مسئولان آموزش و پرورش از تاثیرات سوء رقص بر دانش آموز اطلاع دارند؟ و بازتاب رقص در اجتماع چیست؟
۱. دانش آموزی که رقص را در مدرسه یاد می گیرد دیگر توجه لازمی به درس نمی کند.
۲. دانش آموز فکر و ذهن خود را بر این تمرکز می دهد؛ چگونه می شود بهتر رقصید؟
۳. به سایت های بیگانه و یا به اپلیکیشن مراجعه می کند تا رقص های جدید فرا گیرد.
۴. دانش آموز در منزل به جای پرداختن به درس و بحث به تمرین رقص روی می آورد تا در مدرسه بتواند، بهتر خودی نشان دهد.
۵. بعد از اتمام هر کلاس درس، به ضبط کلیپ رقص از خود روی می آورد و در فضای مجازی پخش می کند.
۶. دانش آموزان در مدرسه به مسابقات رقص روی می آورند. در حالی که قرآن می فرماید در نیکی ها از هم سبقت بگیرید.
۷. رقص صفت زشت خودنمایی را در نهان دانش آموز نهادینه می کند.
۸. آن دسته از دانش آموزان که نمی توانند از خود حرکات رقص نشان بدهند. غمگین می شوند و ناامید. و این یعنی پوچی.
۹. دانش آموز رقاص در اجتماع هیچ چیز را جدی نمی گیرد.
۱۰. تعلیمات اسلام نزد دانش آموز بی اهمیت جلوه داده می شود.
پدر و مادر دغدغه مند
والدین در انجمن و نشست با مدیر و معلمان مدرسه، به این عملکرد زشت و شخصیت سوز، اعتراض کنند و از پیامدهای رقص بگویند. پدر و مادری که نگران فرزند خود هستند و در پی تربیت و آموزش صحیح دادن به فرزند خود، از ثبت نام کردن فرزند خود در مدارس هنجار شکن جداَ بپرهیزند.
چندی است مدارسی با رویکرد مذهبی تاسیس شده است. فرزند خود را در آنجا نام نویسی کنند تا از عوارض خطرناکِ رفتارهای ناهنجار دور بماند و در فضای سالم تحصیل دانش کند./918/ی703/س
سیدتقی نوری
منابع
۱. سوره مومنون، آیه ۳
۲. هنر از دیدگاه فقه اسلامی، ص۱۲۴